Dr Arnoldus van Rhijn
1844-1923 (Xd., N.P.1994, blz. 314)
Arnoldus van Rhijn
was bom on 8 March
N.B. De biografie van Dr. Arnoldus van Rhijn, de overgrootvader
van ondergetekende, is in het Engels gesteld, omdat het heeft gediend als
hoofdstuk in een Engelstalig artikel van een wetenschapper (Dr. Eling) van de
Katholieke Universiteit Nijmegen over de "vergeten" dissertatie van
Arnoldus over Aphasie (een taalstoornis ten gevolge van een hersenletsel). Op
basis van deze publicatie heeft ook een voordracht plaats gehad tijdens een
internationaal congres over de geschiedenis van de neurologie in het
Amerikaanse Buffalo op 8 en 9 mei 1996. Dat het hier gaat om een opzienbare
dissertatie blijkt uit de volgende toelichting van Dr. Eling: Arnoldus van
Rhijn finished his medical studies at the University of Leiden in 1868 with a
dissertation on "Aphasia". Apparently nobody was impressed by this
booklet and it was quickly forgotten. Van Rhijn's thesis was the first Dutch
study on the nature of aphasia. In it, he developed a view on the psychological
foundation of language in the brain. Six years before Wernicke (de
internationale wetenschapper die verantwoordelijk was voor de doorbraak in de
manier waarop wij denken over het functioneren van de hersens, avr), Van Rhijn
hypothesized that aphasia may occur not only after lesions to language-related
centers, but also as a consequence of a disconnection of centers. The thesis
also contains an early description of the phenomenon of "conduite
d'approche" or "verbal approximation".
A.C.
Op de achtergrond Huis ter Lucht te Leiden, ooit woonhuis van
Arnoldus van Rhijn
[1] Physician was a popular profession
in the Van Rhijn family. Arnoldus' grandfather, Arnoldus van Rhijn (1786-1868),
was a physician, as well as his father Hendrik Bernardus (1816-1901) and two
brothers of his father, Huibert Willem (1813-1895) and Willem